Karanlığın dibine vurdum kendimi bile göremez haldeyim
Büyük bir fırtınadan farksız kalbim
Bunca kargaşanın içinde belki zamansızdı belki de tam zamanı çıktın karşıma
Seni sorgusuzca hayatıma alıp nedensizce sevmeye hazırım
Sana gelmeye çalışıyorum adımlarım korkak
Duygularım düğümlenmiş geride kalmasına rağmen
aklım kara günlerde takılı kalmış
Yaşanan karanlık sevdalar olabildiğine korkutmuş gözümü
Kapusa döndürmüş en güzel günlerimi yaşadığımı sandığım en güzel aşklar
Sevmeyi seviyorum sevilmeye hasret
Zaman geçirmeden anlatmak isterdim duygularımı sana ama sev ama sevme
Yine kalemim dil verdi duygularıma ama bil ama bilme
Gelmelimiyim sana korkunun ecele faydası yok ki
Yoksa sen yokmuşsun gibi görmezden mi gelmeliyim seni.?