AFFETMEM

AFFETMEM

Suskunluğum kabullendiğimden değil herşeyi...
Tam tersine öylesine yoğun ki öfkem...
Bıraksam siler süpürür biran da herşeyi...
Fakat isyan etmeyeceğim sana...
İnadına susacağım sabırla taki.. taki...
Lanetlerin, küfürlerin ve nefretin...
Hükmünün qeleceği zamana dek...
Biliyorum şuan boşuna olur bunları haykırmak sana...
Anlamazsın ve yine biliyorum...
Birqün qelecek zaman haykıracak herşeyi...
Ve o qün qelip anladığında herşeyi birer birer...
Ve pişmanlık şarabını içtiğinde yudum yudum...
İşte o zaman dikileceğim karşına...
Bir tek kelime etmeden ezer bakışlarla...
Hesabını soracağım birer birer herşeyin...
Sen kahroldukça ben bakacağım suskunca...
Ümitleneceksin suskunluğumdan anladım hatamı...
Üzqünüm, affet qel diyeceksin...
Uzatacaksın ellerini titreyerek ve keşkeler...
Çare olmayacak sana...
Bu hesap işte o qün kapanacak...
Ve ben bir daha ardıma bakmadan...
Dönüp qideceğim usulca...
Ve inan benim azabım o qün bitecek...
Ve seninki başlayacak......

hoş bir şiir